Sutta Nipāta 2:04 — Maṅgala Sutta

Zegeningen

Aldus heb ik gehoord. De Gezegende verbleef eens in Anāthapiṇḍika’s Bosklooster, in het Bos van Prins Jeta nabij Sāvatthī. En toen, tegen het einde van de nacht, kwam er een zekere godheid van buitengewone schoonheid — het hele Bos van Prins Jeta [met haar straling] verlichtend — naar de Gezegende. Bij de Gezegende aangekomen, betoonde zij haar eerbied aan hem en ging terzijde staan.

Zo terzijde staand sprak die godheid de Gezegende in vers toe:

258	Veel zijn die goden en mensen Die, naar voorspoed verlangend, Over zegeningen nadachten: Vertel, over de hoogste zegen!
	[De Boeddha:]
259	Niet omgaan met dwazen; Omgaan met de wijzen; Het eren van wat eerbaar is: Dát is de hoogste zegen.
260	Leven op een geschikte lokatie; Voorheen verdienstelijke daden verricht; De juiste aspiratie voor zichzelf: Dát is de hoogste zegen.
261	Hoge geleerdheid en vakkunde; Goed getraind in discipline; Woorden die goed gesproken zijn: Dát is de hoogste zegen.
262	Vader en moeder ondersteunen; Houden van vrouw en kinderen; Bezigheden die niet stressend zijn: Dát is de hoogste zegen.
263	Geven, en een deugdzaam leven; Een sterke familieband; Daden die onberispelijk zijn: Dát is de hoogste zegen.
264	Onthouding en afzien van het kwade; Abstinent van bedwelmende dranken; Waakzaam betreffende mentale staten: Dát is de hoogste zegen.
265	Eerbied en bescheidenheid; Tevredenheid en dankbaarheid; Tijdig de Dhamma horen: Dát is de hoogste zegen.
266	Geduldig en zachtaardig zijn; Ontmoetingen met monniken; Tijdig over Dhamma discussiëren: Dát is de hoogste zegen.
267	Ascese en het heilige leven; Het zien van de Edele Waarheden; Het verwerkelijken van Nibbāna: Dát is de hoogste zegen.
268	Wanneer contact met wereldse dingen De geest niet in beroering brengt: Vrij van verdriet, smetteloos en veilig: Dát is de hoogste zegen.
269	Wanneer deze dingen gedaan zijn, Is hij overal onverslaanbaar. Waar hij ook gaat heeft hij voorspoed: Voor hen is dat de hóógste zegen.